സ്നേഹസംഘർഷങ്ങളിൽ ആത്മഹത്യചെയ്യാൻ വിധിക്കപ്പെട്ടവർ

പ്രണയിക്കുന്നവരല്ലേ നമ്മൾ..?
അവന്റെ മുഖം ചേർത്ത് പിടിച്ചു ചുണ്ടോടാടുപ്പിച് ചോദിച്ചു
ഈ ലോകത്തിൽ പ്രണയത്തിന് മാത്രം എന്തേ കാരണങ്ങൾ ഇല്ലാണ്ടായി പോയത്. കണ്ട കാലം മുതൽ ഇന്നി കിടക്ക വരെ നമ്മൾ രണ്ടുപേരും മാത്രം . . എന്നിട്ടും നമ്മൾ കൈ ചേർത്ത് പിടിച്ചു നടക്കുമ്പോൾ മുട്ടി ഉരുമ്മി ഇരിക്കുമ്പോൾ ഇവരെല്ലാം എന്തിനാ ഇങ്ങനെ തുറിച്ചു നോക്കുന്നത്.
ദൈവത്തിന് ശരിക്കും പ്രാന്താണ് ല്ലേ..? സ്ത്രീയും പുരുഷനുമായി സൃഷ്ടിച്ചുന്ന പറയണേ.! അപ്പൊ പിന്നെ ഞാനും അവനും ആരാണ്.

സ്നേഹിക്കാൻ , ചുംബിക്കാൻ, ഒരുമിച്ചു ജീവിക്കാൻ ഞങ്ങൾ മാത്രമേന്തിനാ ഭയക്കുന്നത്. ഈ ലോകം നമ്മുടേതും കൂടിയല്ലേടോ…?
അവന്റെ പിൻകഴുത്തിൽ ഒന്നുകൂടി അമർത്തിചുംബിച്ച് തീരെ വേഗമില്ലാത്ത ആ ഫാൻ നോക്കി കിടന്നു.
തിരിച്ചറിവുകൾക്കു ശേഷം ഈ നഗ്നനതയിൽ നമ്മൾ അനുഭവിക്കുന്ന സ്നേഹത്തിന്റെ അർത്ഥവ്യത്യാസങ്ങൾ ഈ നാട്ടിൽ കുറ്റമാണെന്ന്. ഇത് മാത്രം ആർക്കും ദഹിക്കില്ല. എന്റെ സ്നേഹം തെറ്റാണെന്ന്. നിന്റെ സ്നേഹം കാമം മാത്രമാണെന്ന്. ഇവര് ഇതെന്തൊക്കെയ പറയുന്നത്.

ഈ ലോകത്തിലെക്കും വെച്ച് ഏറ്റവും നല്ല ചുംബനം സാധ്യമാവുന്നത് നമ്മുടെ മീശരോമങ്ങൾ കൂട്ടിമുട്ടുമ്പോളാണെന്നു അവരോട് പറയണം.

എന്നിട്ടോ..?

അവന്മാര് രണ്ടു പേരും മറ്റേതാഡോ എന്നും, അവര് ശരിയല്ലെന്നും കേട്ടുകൊണ്ട് നമുക്ക് ജീവിക്കണ്ടേ.? ഈ ലോകാവസാനം വരെ. മീശരോമങ്ങൾ കൂട്ടി മുട്ടിച്ച്. സ്നേഹിച്ച് സ്നേഹിച്ചങ്ങനെ.

മനുഷ്യരല്ലേടോ നമ്മളും ഇനിയും ജീവിച്ചു തീർന്നിട്ടില്ലാത്തവർ.
പണ്ടെങ്ങോ ആത്മഹത്യയെക്കുറിച്ച് ഓർത്തിട്ടില്ലേ? ഒരുപാട് കരഞ്ഞിട്ടില്ലേ? ഞാൻ എന്നെ കണ്ടെത്തിയതും നീ നിന്നെ കണ്ടെത്തിയതും നമ്മൾ ഒരുമിച്ചല്ലേ…?
അതിൽപിന്നെയല്ലേ നമ്മൾ മനസ്സ് തുറന്ന് ചിരിച്ചത്?
ഇനിയങ്ങോട്ട് നീയല്ലാതെ ഞാനില്ലെന്ന് പറയണ്ടേ.
പരസ്പരം സ്നേഹിക്കണം ന്ന് പറയണ്ടേ.
നമ്മുടെ പ്രണയവും, ജാതി മത വർഗ വർണ്ണ വ്യത്യാസങ്ങൾക്കപ്പുറം വഴത്തപ്പെടേണ്ടേ?
എനിക്ക് നിനക്ക് വേണ്ടി താജ്മഹൽ പണിയണ്ടേ.

പുറത്ത് എപ്പോഴോ മഴകനത്ത് തോർന്നിരുന്നു .
ആകാശത്ത് എവിടെയോ മഴവില്ല് വിരിഞ്ഞിട്ടുണ്ടാവണം.
പക്ഷെ
നിയമങ്ങൾക്കപ്പുറം മാറേണ്ടത് ജനങ്ങളല്ലേടോ.
നാമിപ്പോഴും സ്നേഹിക്കാൻ അനുവാദമില്ലാത്തവർ തന്നെയാണ്. ആത്മാവിന്റെ സ്നേഹസംഘർഷങ്ങളിൽ ആത്മഹത്യ ചെയ്യാൻ മാത്രം വിധിക്കപ്പെട്ടവർ.